شخصیت
خصوصیات شخصیتی، نقش موثری در پذیرش سمعک و برخورداری از مزایای آن خواهد داشت. مطالعات متعددی نشان داده¬اند که شخصیت همچنین می¬تواند بر پذیرش درجه معلولیتی که از سوی افراد گزارش می¬شود تاثیرگذار باشد.
مکان کنترل: بیمارانی که احساس می¬کنند قادر به کنترل چیزهایی که برایشان اتفاق افتاده می¬باشند (مانند یک مکان کنترل داخلی) نسبت به آنهایی که تنها فکر می¬کنند برای آنها اتفاقی افتاده است (مانند یک مکان کنترل خاجی) احتمالاً استفاده بیشتری از سمعک را نشان می¬دهند. یک مکان کنترل خارجی به عنوان درماندگی آموخته شده تعبیر می¬شود. این اصطلاح عقیده برخی از بیماران را که نمی¬توانند به طور مثبت شرایط محیطشان را بدون موضوع عملکردشان تحت تاثیر قرار دهند، بازتاب می¬نماید و بنابراین هیچ نقطه نظری در خصوص انجام کار وجود نخواهد داشت. مشاوره برای چنین بیمارانی می-بایست در جهت کمک به درک آنها بر تغییر شرایط خود به سمت جنبه¬های مثبت صورت پذیرد. آنهایی که معتقدند زندگیشان توسط دیگران کنترل می¬گردد، به صداهای بلند حساسیت بیشتری نشان می¬دهند، خواه دارای سمعک باشند و خواه سمعک نداشته باشند.
برون¬گرایی: بیماران با یک شخصیت برون¬گرا (کنکاش برونی) نسبت به بیمارانی با شخصیت درون-گرا مزایای بیشتری را نسبت به تقویت صدا گزارش می¬نمایند.
مکان کنترل: بیمارانی که احساس می¬کنند قادر به کنترل چیزهایی که برایشان اتفاق افتاده می¬باشند (مانند یک مکان کنترل داخلی) نسبت به آنهایی که تنها فکر می¬کنند برای آنها اتفاقی افتاده است (مانند یک مکان کنترل خاجی) احتمالاً استفاده بیشتری از سمعک را نشان می¬دهند. یک مکان کنترل خارجی به عنوان درماندگی آموخته شده تعبیر می¬شود. این اصطلاح عقیده برخی از بیماران را که نمی¬توانند به طور مثبت شرایط محیطشان را بدون موضوع عملکردشان تحت تاثیر قرار دهند، بازتاب می¬نماید و بنابراین هیچ نقطه نظری در خصوص انجام کار وجود نخواهد داشت. مشاوره برای چنین بیمارانی می-بایست در جهت کمک به درک آنها بر تغییر شرایط خود به سمت جنبه¬های مثبت صورت پذیرد. آنهایی که معتقدند زندگیشان توسط دیگران کنترل می¬گردد، به صداهای بلند حساسیت بیشتری نشان می¬دهند، خواه دارای سمعک باشند و خواه سمعک نداشته باشند.
بنابراین وجود اختلال در فرآیند شنیداری نباید مانع کار متخصصین بالینی در تنظیم سمعک¬ها باشد، زیرا رابطه بین میزان اختلال در بخش مرکزی و مزایای حاصل از سمعک به درستی شناخته نشده است. از سویی دیگر وجود چنین اختلالی در بخش مرکزی می¬تواند کمک به توضیح اینکه چرا افراد سود اندکی از سمعک¬هایشان می¬برند نماید. با افزایش سن این اختلالات پدیدار و مقدار آن نیز با افزایش سن بیشتر می¬گردد و بنابراین با گذشت زمان ممکن است استفاده از سمعک سودبخشی کمتری داشته باشد. زمانی که این موضوع رخ می¬دهد ممکن است که بیمار از عدم مطلوبیت خویش احساس نارضایتی نماید، هر چند عقیده بر این است که خصوصیات صوتی-برقی سمعک¬ها بدن تغییر باقی می¬ماند اطلاعات اندکی در این رابطه وجود دارد، اما امکان افزایش اختلال بخش مرکزی و کاهش اثربخشی سمعک با گذشت زمان می¬بایست همواره مدنظر قرار گیرد
مشکل دیگر با این گونه معیاری برای کاندیداتوری مربوط می شود به معیار متغیر تکنولوژی برای نقص یک بیماری که آستانه شنوایی 0dbHL به بالا دارد و 2KHZ را نیز شامل می شود و در 3KHZ ، 4KHZ ، و 25db افت دارد . تعدادی از مردم از جمله مؤلف ، به طور رایج به عنوان فردی در نظر می گیرند که از سمعک سود می برد. اما چرانه ؟ بیمار کمی ناتوانی برای گفتار آرام یا گفتار سطح متوسطِ mask شده با نویز فرکانس پایین دارد .
اما چگونه ناتوانی ایجاد شده از سمعک با مضرات استفاده از سمعک مقایسه می شود ؟ این مضرات شامل :
نگرانی در مورد ظاهر ، کاهش کیفیت اصوات فرکانس پایین و میانه ، هزینه ، noise داخلی سمعک ، اثر انسداد یا فیدبک و به طور کلی استفاده از یک پروتز می باشد.